مهر پارسی: امروزه با رشد رسانه های مختلف دیگر زیبایی یک معیار نسبی است و چیزی که سالهای قبل جزو زیبایی و مزیت خانمها محسوب می شد امروز باعث دغدغه و ناراحتی اشن می شود ، پدیده مانکنیسم باعث بسیاری از این دغدغهه هاست .پستان یا سینه زنان بیش از اینکه ابزار جنسی و لذت مردان باشد عضوی حساس و مهم در اندام یک مادر و مهمترین عضو برای تغذیه کودک پس از بارداری است .
بر خلاف تبلیغات کاذب و غلط رسانه ها و فیلم های پورنو هرگز سلیقه مردان در اندازه و نوع و شکل پستان زنان یکسان نیست ، بسیاری پستان های سفقت و کوچک برایشان جذاب است و برخی سینه بزرگ را زیبا می دانند سایت آکاایران با گردآوری کلیه اطلاعات پراکنده راجه به سینه زنان در یک مقاله سعی دارد اطلاعات جامعی به خانم ها ارائه نماید لذا خواهشمندیم با مطالعه دقیق مطالب قبل از اینکه خود را به تیغ جراحی سپرده و پستان خود را مصنوعی کنید مطالب را بررسی بفرمایید ، طبق آمار، بسیاری از زنان دنیا از شکل و اندازه پستان های خود راضی نیستند.
دلیل این امر تهاجم همه جانبه تصاویر رسانه ای است که با قالب کردن پستان های عمل شده به جای پستان های طبیعی، تلاش می کنند نشان دهند که پستان های طبیعی نباید بزرگ، کوچک، آویزان، نامتقارن یا دارای هاله یا نوک بزرگ باشند.واقعیت خلاف این است. پستان از اعضایی است که می تواند هر شکل و هر جنسی داشته باشد.
در حقیقت دو پستان یک انسان، تقریبا هیچ وقت با یکدیگر مشابه نیستند. در عین حال اندازه های پستان هم در افراد مختلف بسیار متفاوت است. بر اساس تحقیقات Journal For Sex Reserch (شماره ۲۴ صص۱۷۷-۱۸۳) تقریبا ۶۰% زنان پستان هایی با سایزهای A یا B دارند (نسبتا کوچک).
متاسفانه در جامعه جهانی ( و در ایران بدتر )، نوجوانان تقریبا هیچ گاه با شکل واقعی پستان ها آشنا نمی شوند و در نتیجه مردها تصوری نادرست از آن دارند و بنا به آمار سالانه حدود ربع میلیون زن (فقط در آمریکا) پستان های خود را جراحی می کنند تا “درست” شوند.
در چنین جامعه ای، الگوی زیبایی برای مردها آفرودیت نیست بلکه هنرپیشگان هالیود است. مردها در چنین جامعه ای حق ندارند بدانند که سینه های بزرگ تقریبا در همه حرکات زنان (از سکس گرفته تا راه رفتن و خوابیدن) مشکل ساز است و به همین دلیل نسبت عمل کوچک کردن پستان در زنانی با سینه های بزرگ بیشتر از نسبت عمل بزرگ کردن پستان در زنان با پستان های کوچک است.
اصولاً پستانهای زن را نمی توان جزئی از اندام جنسی او به شمار آورد. مهمترین نقش آنها در شیردهی است ولی از طرفی نمی توان نقش بسزای پستانها در تحریکات جنسی و لذت شهوانی را نادیده گرفت. فرایند ظهور و رشد سینه های زن در دوره بلوغ جنسی اش رخ می دهد و این رشد توسط هورمونهای جنسی از جمله استروژن و پروژسترون کنترل می شود.
ساختار پستانها
غدد پستانی بجز دوران بارداری و شیردهی در یک مرحله غیر فعال به سر می برند. ساختار اصلی پستان ها بافت چربی و همینطور بافت کشی متشکل از رشته های الاستیک می باشد. هر پستان از ۲۰-۱۵ بخش به نام «لوب» تشکیل شده است که مانند گلبرگهای گل مینا در کنار هم قرار دارند.
هرلوب پستان بنوبه خود از لوبولهای کوچکتر و در نهایت هزاران لوبول ریز تشکیل یافته است که در آنها شیر تولید می شود. در بین این اجزا شیارهایی به نام مجرا وجود دارد که به مرکز نوک پستان در ناحیه تیره پوست که «آراُلا» نام دارد منتهی می شود. فضای باقیمانده میان مجراها و لوبولهای پستان را چربی پر می کند.
هر کدام از این غدد مولد در سطح رویی قفسه سینه و در بالای ماهیچه پکتورالیس قرار دارند. زمان حاملگی حجم اجزای خوشه مانند داخل لوبها افزایش یافته و طی دوره تولید شیر، سلولها مواد تشکیل دهنده شیر از جمله پروتئین و چربی تولید می کنند. این سلولها همچنین به هنگام شیردهی منقبض شده و باعث خروج آن از پستانها می شوند.
داخل پستانها هیچ ماهیچه ای وجود ندارد، بلکه ماهیچه «پکتورالیس» درست زیر آنها قرار گرفته و دنده ها را می پوشاند. علاوه بر بافت چربی و فیبرهای الاستیک می توان به رگهای خونی و همچنین رگهای لنفاوی در سینه اشاره نمود. رگهای لنفاوی در مسیر خود به اجزای لوبیا مانندی بنام غدد لنفاوی که معمولاً زیر بغل، کشاله رانها و دیگر نواحی بدن یافت می شوند، می پیوندند.
شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت می کنند تعیین می شود. این رشته ها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت شل و یا کشیده می شوند و موجبات آویزان شدن پستان را فراهم می آورند.
هورمونهای جنسی در رشد و تکامل پستان ها در دوره بلوغ و تولید شیر از اهمیت بسزایی برخوردارند. استروژن در رشد و نمو غدد و مجاری پستان نقش داشته و پروژسترون محرک اصلی تغییر و تکامل سلولهای سازنده شیر در پستان می باشد.
از دیگر هورمونهای موثر می توان به پرولاکتین اشاره کرد که از قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح شده و عامل محرک تولید شیر می باشد. در پاسخ به محرک مکش نوزاد، اکسیتوسین (مترشح در هیپوفیز پسین) به نوبه خود موجب خروج شیر از پستان مادر می شود.
اصولاً تحریکات هورمونی موجب رشد مجاری و بافت آلویولار و همچنین بافت چربی و در نتیجه افزایش حجم پستان می شود. نوک پستانها و ناحیه اطراف آن نیز بزرگتر شده و به لمس و تحریکات خارجی حساس می شوند. در دوران عادت ماهانه زنان، پستانها تحت تاثیر هورمونهای جنسی دچار تغییرات خاصی می شوند که در هر شخص به گونه ای متفاوت بروز می کند. از جمله این تغییرات می توان به افزایش حجم، ورم و نیز درد خفیفی در آنها اشاره نمود.
این علامات معمولاً پس از چند روز اول پریود ناپدید می شوند. در دوره بارداری سایز پستانها بنا بر تاثیر هورمون پروژسترون بطور چشمگیری افزایش می یابد. نوک پستانها و نواحی پیرامونشان نیز بزرگتر شده و دارای رنگ دانه های بیشتری می شوند. این مکانیزم چربی پستانها را جایگزین کرده و آنها را برای تولید شیر در مرحله نهایی حاملگی آماده می سازد.
درست پس از زایمان، شیر در پستانها ساخته می شود. بعد از اتمام دوره شیردهی پستانها به حالت دوران شروع حاملگی بر می گردند. در دوره پس از یائسگی نیز گرچه ممکن است شکل پستانها زیاد تغییر نکند، اما قسمت عمده ساختار مخصوص تولید شیر با چربی جایگزین می شود. در هر صورت گفتنی است پستانهای زن تنها در دوره حاملگی او شکل قطعی و نهایی خود را می گیرند.
با توجه به این که هدف اصلی از وجود پستانها نقش مهم آنها در ساختن شیر برای شیردهی می باشد، اما این دوران تنها دوره مختصری از زندگی زن را تشکیل می دهد و با نقش زیبایی شناختی پستانها در کیفیت زندگی اش به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.
از آنجا که پستان های زن نشان اصلی مونث بودن اوست، رضایت او از فرمشان در هویت و ابراز وجود او از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. مراقبت و توجه لازمه به پستان ها بخشی از سلامتی و زیبایی یک زن است که در بهبود روحیه اش موثر می باشد.
و اما با مُد روز چه می توان کرد؟ زمانی سینه های بزرگ و زمانی سینه های کوچک مد می شود. بنابراین زیبایی پستان لزوماً در اندازه آنها نیست. سینه ها می توانند به شکل سیب و یا گلابی باشند. زیبایی سینه های یک زن در چگونگی بها دادن او به آنهاست. هر فرم سینه ای زیبایی منحصر به فرد خود را دارد و صد البته در نظر نظاره گر آن زیباست.
چگونه به حفظ زیبایی و طراوت سینه ها بپردازیم؟
یک توازن مناسب هورمونی لازمه داشتن پستانهایی زیبا، سفت و باطراوت می باشد. این بالانس هورمونی که از هیپو تالاموس –منطقه عصبی واقع در مغز–کنترل می شود، مطابق با وضعیت روحی زن تغییر می یابد. و به همین خاطر داشتن روحیه ای شاد، خوش بین و متوازن زمینه سینه هایی سفت و زیباست.
در شرایط خاصی شاید بتوان فرم و اندازه پستان ها را با یک عمل جراحی تغییر داد، ولی با مراعات قوانین ساده و مختصر بهداشتی و عدم سهل انگاری حداقل می توان از شل و آویزان شدن آنها جلوگیری نمود.
آیا قرار دادن پستانها در معرض آفتاب مضر است؟
بنظر می رسد که نور خورشید باعث سرطان سینه نمی شود؛ با این وجود بهتر است به دلیل پوست بسیار حساس و آسیب پذیر پستانها آنها را تا حد ممکن از تابش نور شدید آفتاب پوشانید. نور آفتاب تاثیر مخربی روی بافت پیوندی و فیبرهای الاستیک پستان ها داشته و موجب پیری زودرس آنها می شود. بنابراین همیشه پیش از قرار گرفتن در معرض نور شدید آفتاب پستانها را با لوشن ضد آفتاب بپوشانید.
آیا حجم سینه ها با دیگر تغییر و تحولات بدن فرق می کند؟
با افزایش وزن، بافت چربی موجود در پستانها و در نتیجه حجمشان افزوده می شود. در مقابل با کاهش وزن بافت پیوندی و الاستیک نامتغیر باقی مانده و بافت چربی کاهش می یابد. از آنجایی که تغییر وزن موجب نابودی رشته های الاستیک و شل شدن پوست پستان می شوند، بهتر است از تغییرات رادیکالی وزن جلوگیری نمود.
یکی از پیامد های حاملگی افزایش حجم پستانهاست. اصولاً پس از خاتمه دوران شیردهی که پستانها به حالت اولیه خود باز می گردند، کمی جمع و چروکیده می شوند. مکمل های استروژن و پروژسترون، دارو، اختلالات هورمونی، یائسگی و در نهایت کهولت نیز هر کدام به نحوی موجب تغییرات عدیده در حجم پستان ها می شوند. با بالارفتن سن پوست نازکتر شده و هورمونها در بدن افزایش می یابند که به نوبه خود باعث جمع شدن لوبولهای پستان می شود. اما نگران نباشید یک روش طبیعی برای حفظ طراوت و شادابی پستانها وجود دارد آنهم : آمیزش جنسی مداوم در طول زندگی
سوتین، لازمه پستانهای بزرگ!
وزن زیاد سینه ها طی مدت طولانی موجب آویزان شدن آنها می شود. استفاده از سوتین باعث حفظ الاستیسیتی یا حالت کشسان پوست می شود. به هر حال بدون در نظر گرفتن سایز پستانها پوشیدن سوتین به هنگام ورزشهایی از قبیل دو و دیگر فعالیتهای پرشی توصیه می شود. زنان حامله و شیرده نیز می بایستی از سینه بند استفاده کنند، اما هنگام شنا لزومی به داشتن آن نیست.بنابر ساختار پستانتان و نه مد روز یک سوتین مناسب که هم از لحاظ سایز و هم جنس بکاررفته آن احساس راحتی نمایید، انتخاب کنید.
چرا پستانها داراری فرمهای متفاوت هستند؟
اگر رشد غدد پستانی هم سطح و همتراز دنده ها بود شکل آنها نیز پهن و کشیده می شد. در صورت عمودی بودن این رشد فرم آنها نیم کره ای می شود. حالت میانی این باعث می شود تا فرمهای گوناگونی پدید آید.
چرا همه پستانهای دارای سفتی و استحکام یکسان نیستند؟
زمینه یک سینه شخ و سفت بیشتر بودن بافت پیوندی نسبت به بافت چربی در آنهاست و برعکس در صورت غالب بودن بافت چربی پستان ها شل تر خواهند بود.
چرا معمولاً یکی از پستانها بزرگتر از دیگریست؟
نیمه راست بدن انسان با نیمه چپ آن گرچه در ظاهر مشابه و متناسب بنظر می رسد ولی در واقع کاملاً متقارن نیست. این پدیده در مورد پستان ها نیز صدق می کند. وجود دو عضو جفت متقارن در بدن بسیار نادر است
.۹۹،۹% پستان های زنان با هم متقارن نیستند؛ بدین معنی که هر کدام دارای مقدار متفاوتی از چربی، بافت پیوندی، لوبها و دیگر اجزای تشکیل دهنده آنها می باشند. نوک پستانها نیز می تواند دارای تفاوتهایی در سایز، رنگ و برجستگی یا فرورفتگی باشد. برخی ناهموار و برخی دارای چند تار مو هستند.
چرا پستانها در سایزهای متفاوتی دیده می شوند؟
فاکتورهای تعیین کننده در چگونگی سایز پستان ها بسیارند؛ مقدار بافت پیوندی، درصد چربی بدن، ارث و تعداد حاملگی ها در زندگی در اندازه پستان ها تاثیر چشمگیری دارد.
نوک فرو رفته پستان… این دیگر چیست؟!
این نوع پستان بر خلاف حالت معمول آن که برجسته است، مانند ناف در قسمت داخلی بدن قرار دارد.این اختلال مادرزادی است و در آینده فرد را به هنگام شیردهی دچار مشکل می سازد. البته با یک عمل جراحی مختصر می توان اشکال را برطرف نمود.
آیا امکان موزدایی در ناحیه نوک پستان وجود دارد؟
وجود چند تار مو روی نوک پستان به دلیل وجود غدد در این ناحیه کاملاً عادی است و مو زدایی در این مورد بی خطر است. اما از آنجایی که پوست نوک پستان حساس است بهتر است برای جلوگیری از عفونت به جای کندن مو از ریشه، روزانه آن را تراشید.
مواظب طرز ایستادن، نشستن و راه رفتن خود باشید!
همیشه حالت کمر و ستون مهره های خود را کنترل کنید. راست نشسته و عمیق نفس بکشید. خمیده نشستن مستمر در درازا موجب استهلاک ماهیچه های کمر و سینه و در نتیجه باعث آویزان شدن پستان ها می شود. در یک آینه به حلت نیم رخ بایستید. شانه ها را عقب داده و چانه را بالا بگیرید. چه تفاوتی حس می کنید؟
تمرینات صورت
سعی کنید روزی بیست بار با انقباض ماهیچه های گردن ماهیچه پکتورالیس بزرگ (ماهیچه واقع در زیر پستانها) را نرمش دهید. تمرین دیگر تلفظ حرف «ایکس»، آنهم با باز کردن هر چه بیشتر دهان است. انجام این تمرین روزی ۲۰-۱۰ با توصیه می شود.
از گرما خودداری نمایید!
حرارت حاصل از تابش آفتاب و یا آبتنی با آب داغ موجب منبسط شدن رگها و کند شدن جریان خون در رگهای سینه می شود؛ از طرفی قبلاً نیز اشاره شد که قرارگیری در معرض نور شدید آفتاب باعث پیری پیش از موعد پوست، زایل شدن رشته های الاستیک و در نتیجه چروکیده شدن پستان می شود.
از این رو توصیه می شود پستان های خود را از حرارت شدید بدور نگه دارید و سعی کنید با آب خنک پستانها را مالش داده و با تحریک جریان خون در رگها، بافت آنها را تقویت کنید. یک دوش دو دقیقه ای آب سرد برای سینه های کوچک و سه دقیقه ای برای سایز بزرگ توصیه می شود.
دوش آب سرد گردش خون در رگها را سرعت بخشیده و به دفع توکسین ها (مواد سمی) کمک می کند.توجه: در انجام این تمرینات از یک دوش استفاده کنید و سینه ها را با یک حرکت چرخشی مالش دهید. در صورت عدم دسترسی به دوش می توانید با یک لیف ابری بزرگ آب سرد را کم کم روی سینه بریزید و آن را بمالید.
شنا
شنا یکی از ورزشهای مناسب برای سینه هاست؛ بخصوص شنای قورباغه، آنهم بدلیل این که ماهیچه های پشت و سینه را وادار به مقاومت در مقابل فشار آب می کند. در واقع فشار آب خود نوعی ماساژ فوق العاده برای پستان ها حساب می شود. برای تمرین بیشتر می توانید پاها را در کف استخر بگذارید تا جایی که آب شانه هایتان را بپوشاند. دستها را بالا برده و آهسته در جلوی خود پایین آورید. ۱۰ بار این عمل را تکرار کنید.
استفاده از کرم ها و لوشنهای مخصوص سینه
استفاده از کرمهای مخصوص علی رغم تبلیغات گاه اغراق آمیزشان شاید معجزه ای در پستانها ایجاد نکنند اما مصرف آنها در حفظ حالت ارتجاعی آنها بی تاثیر نیست. استفاده از عصاره های گیاهی و یا بیولوژیکی روی پستان ها علاوه بر اینکه ما را به ماساژ پستان ها وادار می سازند، نقش بسزایی در حفظ رشته های کشسان سینه دارد.
هنگام قرار گرفتن در نور آفتاب نیز سعی کنید برای حفظ پوست از مضرات اشعه ماورای بنفش از کرمهای ضد آفتاب استفاده نمایید. پس از هر بار دوش گرفتن بدن خود را با لوشن های مخصوص نرم و مرطوب کنید تا پوست رطوبت از دست داده خود را باز یابد
جراحی زیبایی بزرگ کردن پستان
در حال حاضر هزاران محصول تجاری از کرمهای ویژه تا تمرینهای خاص، وجود دارند که ادعا می کنند می توانند سینه های شما را بزرگتر نمایند و حتی در بعضی از تبلیغات نیز فراورده هایی معرفی می شوند که توان انجام این کار مهم را در زمان بسیارکوتاه دارند.
لازم است بدانید که مصرف اینگونه پماد ها و یا تزریق این آمپولها موقتی بوده و تا مدت زمان کوتاهی مثلا حدود یک ماه اثر دارد. گونه ای از جراحی های بزرگ کردن سینه هم با قرار دادن لایه ای اسفنجی زیر پوست سینه، آن را تا یکسال بالا نگه می دارد ولی این مواد به زرودی جذب بدن خواهند شد. اگر به این ایراد که این نوع اقدامات موقتی هستند ایراد مهمتری تحت عنوان خطرات احتمالی آن (مانند احتمال افزایش میزان سرطان پستان و یا واکنش های غیر قابل پیش بینی نسج بدن به این ترکیبات ) را نیز اضافه کنید به این نتیجه خواهید رسید که بی جهت به این موارد اعتماد نکنید و سلامت خود را به مخاطره نیاندازید.
حقیقت این است که تنها یک راه مطمئن برای بزرگتر کردن سینه ها وجود دارد، و آن عبارت است از جراحی!
بزرگ کردن سینه ها یکی از شایع ترین اعمال جراحی زیبایی مورد در خواست بانوان است. طبق آمار حدود سه میلیون زن در سراسر دنیا در 35 سال اخیر پروتز پستان گذاشته اند.
علل مهم درخواست جراحی بزرگ کردن سینه ها شامل موارد زیر است:
1. برخی از بانوان در حالی که سینه هایی با شکل و اندازه طبیعی دارند احساس خوبی نسبت به این عضو خود ندارند و ترجیح می دهند سینه هایشان بزرگتر باشد.
2.عده کمی از درخواست کنندگان، بیماری خاصی دارند که در طی آن سینه های آنها رشد واقعی و طبیعی نداشته است. در واقع این افراد به علت ابتلا به بیماری خاص کاندید جراحی بزرگ کردن سینه هستند، اگر چه این کار باعث زیباتر شدن پستان ها نیز می شود و از این نظر عمل جراحی آنها جزو اعمال جراحی زیبایی محسوب می شود.
3.بسیاری از بانوان با افزایش سن یا شیردهی دچار تغییر شکل سینه و افتادگی آن شده اند که برای آنها خوشایند نیست و بنابر این درخواست بالا کشیدن یا بزرگ کردن سینه را دارند.
4.در برخی موارد بیماران قبلا به هر علت از جمله سرطان سینه تحت عمل جراحی قرار گرفته اند و سینه هایشان کوچک شده است.در این موارد آنان درخواست بازگرداندن اندازه و شکل طبیعی را به عضو خود دارند.
به هر دلیلی که درخواست جراحی بزرگ کردن سینه ها را دارید بهتر است بدانید که این موضوع تصمیمی است که باید کاملا شخصی و آگاهانه گرفته شود و نباید صرفا برای خشنود کردن کس دیگری گرفته شود.
توجه داشته باشید که عمل بزرگ کردن سینه هم مثل بسیاری از اعمال جراحی زیبایی دیگر،به تنهایی تمام مشکلات اصلی زندگی شما را حل نمی کند،اما ممکن است به افزایش اعتماد به نفس و بهبود شکل ظاهری شما کمک کند. این شمایید که پس از انجام مشورت های کافی باید تمام فواید و اشکالات بالقوه جراحی زیبایی سینه را بررسی نموده و تصمیم نهایی را بگیرید.
توجه داشته باشید که روشهای مختلفی برای این نوع جراحی سینه وجود دارد. انتخاب بهترین روش برای جراحی بزرگ کردن سینه، بستگی به سن و شرایط فیزیکی بدن شما و شرایط عمومی سلامت شما دارد.محل برش روی سینه ها می تواند متغیر باشد و این شما هستید که پس از کسب اطلاعات کافی در مورد فایده ها و ضررهای احتمالی هریک از روشها، از پزشک معالج خود کمک گرفته و بهترین روش جراحی بزرگ کردن سینه را انتخاب می نمائید.
عمل جراحی زیبایی سینه شامل
۱-کوچک کردن سینه های بزرگ
۲-بزرگ کردن سینه های کوچکتر از حد نرمال
۳-اصلاح تفاوت اندازه ی سینه ها
۴-ماستوپگسی یا لیفت سینه
۱- عمل کوچک کردن پستان
عمل کوچک کردن پستان یا ماموپلاستی کاهنده
کاربرد اصلی عمل کوچک کردن سینه شامل سینه بسیار بزرگ میباشدعلل دیگر جراحی کاهنده سینه شامل:
، درد شانه، درد گردن و پشت
گوشه گیری شدید به علت بزرگی سینه
ایجاد مشکل در خوابیدن
استریاهای روی پستان
عفونت مکرر زیر سینه ها
همچنین، موارد کاربرد فرعی عمل جراحی سینه شامل محدودیت فعالیت ورزشی، تنگی نفس ضمن فعالیت، اشکال در یافتن لباس مناسب و ایجاد شیار و لک روی شانه ها می باشد.
این نوع بزرگی که در نوجوانی رخ می دهد، معمولا همراه با چاقی نیست و علت آن، حساس بودن بافت سینه به هورمون های جنسی است. بزرگی سینه باعث خجالت، گوشه گیری و کاهش فعالیت های اجتماعی و ورزشی نوجوان می شود..
سینه های بزرگ علاوه بر چهره نازیبا و به هم ریختن تناسب اندام؛ مشکلات طبی بی شماری را ایجاد میکند.بر اساس حجم سینه ها ؛سن بیمار و درخواست وی در داشتن حجم مشخص از سینه؛تکنیک های مختلفی برای جراحی سینه مطرح شده است.
در سینه های متوسط از روش فلپ فوقانی با ایجاد یک برش دور هاله و یک برش عمودی زیر سینه عمل جراحی سینه انجام شده وسینه ظاهری گرد؛ زیبا و باکاهش حجم نسبی پیدا میکند.کم بودن خطوط برش و شکل گردتر و زیباتر از مزایای این تکنیک است.
بیمارانی که بزرگی شدید وافتادگی سینه دارند بهتر است جراحی سینه به روش فلپ تحتانی عمل شوند.برش این عمل به صورت تی برعکس است.تغییر شکل و کاهش حجم قابل توجه پستانها از مزایای این تکنیک است
به طور کلی، در افرادی که به شکایت بزرگی سینه مراجعه می کنند، تنها درمان مؤثر استفاده از جراحی است و روش های درمانی دارویی یا مؤثر نبوده یا به علت ایجاد عوارض مختلف توصیه نمی شوند. برای عمل کوچک کردن سینه از برش های متعدد و متفاوتی استفاده می شود که هر چقدر مقدار بزرگی بیشتر باشد، باید برش وسیع تری هم داده شود.
قبل از عمل جراحی زیبایی سینه باید معاینه دقیق پستان و ماموگرافی انجام شود.
۲- بزرگ کردن سینه های کوچک
اگر شما از اندازه ی سینه خود ناراضی می باشید افزایش حجم سینه ها توسط جراحی Breast Augmentation یکی از روش های درمان می باشد .
این روش می تواند
– سینه های شما را پرتر و برحسته تر کند
– بین دو سینه تقارن ایجاد کند
– اعتماد به نفس و ظاهر شما را بهبود بخشد
نام دیگر این روش جراحی Augmentation Mammoplasty یا همان بازسازی سینه از طریق افزایش حجم آن می باشد و در این جراحی سینه از پروتز سینه جهت ایجاد یک سینه بزرگ تر و پرتر و یا جایگزینی حجمی از سینه که در حین حاملگی یا کاهش وزن از بین رفته استفاده می گردد . از پروتز جهت بازسازی پستان که در حین سرطان و یا ضربه از بین رفته هم استفاده می گردد .
روش افزایش حجم پستانها یا Breast Augmentation برای بازسازی پستان هائی که افتادگی شدید دارند مناسب نمی باشد و اگر شما بخواهید که همزمان سینه های شما بزرگ تر به نظر برسد و در سطح بالاتری قرار گیرد باید از جراحی Breast Lift ( بالابردن پستان ) و گذاشتن همزمان پروتز پستان استفاده نمائید .
در میان اعمال جراحی پلاستیک شایع عمل (پروتز سینه) از جمله موفق ترین جراحی هاست که تاثیر زیادی در بهبود اعتماد به نفس در روابط خانوادگی و اجتماعی فرد دارد.به نظر من یکی از بهترین اعمال جراحی پلاستیک عمل پروتز پستان است؛زیرا شخص با یک خط عمل کوچک یک تغییر بسیار بزرگ و زیبا دارد.
باید توجه داشت که بیش از 40 سال است که (پروتز سینه) استفاده می شود . با پیشرفت تکنولوژی به طور مرتب نسل های جدیدتر و با کیفیت بهتر این (پروتز سینه) ها وارد بازار می شود به قسمی که شاید هیچ وسیله ی پزشکی به اندازه ی (پروتز های سینه) مورد نقد و بررسی قرار نگرفته باشد
(جراحی سینه با پروتز در چه مواردی کاربرد دارد؟
1- افزایش اندازه در کسانی که بافت سینه در آن ها رشد نکرده است یا به دنبال کاهش وزن شدید یا شیردهی تحلیل یافته است.
2- بهبود افتادگی خفیف سینه یا کمک به ترمیم افتادگی های متوسط یا شدید سینه ضمن عمل لیفت
3- بهبود عدم تقارن های مادرزادی سینه
4- ترمیم محل سینه به دنبال برداشته شدن به علت سرطان
5- کمک به ایجاد تناسب با عرض قفسه ی سینه
۳-ماستوپگسی یا لیفت سینه
ماستوپگسی یک عمل جراحی زیبایی سینه برای درست کردن سایز؛شکل و بالا بردن پستان روی قفسه سینه در زنانی است که حجم پستان نرمال دارند .در این عمل پوست و بافت اضافی پستان برداشته شده و بافت ؛ارئول و نوک پستان به محل بالاتر منتقل میشود.عمل جراحی لیفت سینه علت پزشکی نداردوشخص به علت فعالیت فیزیکی و یازیبایی متقاضی این عمل میباشد.
امادگی های قبل از عمل جراحی سینه
معاینه دقیق پستانها و زیر بغل از نظر وجود توده
انجام ازمایشاتی مانند
CBC-BUN-CR -FBS-U A-HBSAG-HBSAB-HCVAB-HIV TEST-PT-PTT
مشاوره قلب در افراد بالای ۴۰ سال؛سونوگرافی سینه در همه افراد کاندید عمل جراحی سینه و ماموگرافی در افراد بالای ۳۵ سال؛عدم کشیدن سیگار از یک ماه قبل از عمل در افراد سیگاری و تا دو هفته بعد از عمل جراحی از زمان شیردهی باید حداقل شش ماه گذشته باشد وپستان عاری از شیر باشد.
عوارض عمل جراحی سینه
عوارض زودرس جراحی سینه مثل خونریزی و عفونت نادر است.بیشترین مشکلی که بیمار را نگران میکند اسکار برش جراحی و فرم سینه ها بعد از عمل است.گاهی اسکار محل عمل یا فرم سینه نیاز به روتوش دارد.گاهی هاله پستان دچار بی حسی میشود که با گذشت زمان بهبود می یابد.شیردهی در اغلب روشها حغظ میشود ولی ممکن است ۴۰-۳۰٪ کاهش داشته باشد.گاهی ممکن است سینه بعد از عمل ورم کند و تا چند ماه ادامه پیدا کند
ژنیکوماستی
ژنیگوماستی به معنی بزرگ شدن سینه در مردان میباشد
بر هم خوردن تعادل هورمونهای مردانه و زنانه زمینه ساز ایجاد ژنیکوماستی میشود.علت این عدم تعادل میتواند فیزیولوژیک مثل بلوغ و یا کهولت سن بوده و یا در زمینه استفاده از برخی داروها همانند داروهایی که ورزشکاران برای بدنسازی استفاده می کنند باشد.
ندرتآ مشکلاتی همانند بیماریهای تیروئید؛کبد و یا بیضه ها میتواند سبب ایجاد ژنیکوماستی میشود.اگر ژنیکوماستی بعد از اصلاح شرایط و یا قطع دارو برطرف نشود ممکن است بسته به نظر بیمار نیاز به جراحی سینه پیدا کند.روشهای مختلف جهت درمان ژنیکوماستی پیشنهاد میشود که قابل قبول ترین انها شامل:
۱-جراحی
۲-لیپوساکشن
۳-ترکیب جراحی ولیپوساکشن
در عمل جراحی ژنیکوماستی میتوان با یک برش کوچک ترانس ارئولار یا یک برش بیضوی در نیمه ی تحتانی ارئول کل بافت این ناحیه را خالی کرد.بهتر است بافت زیر منطقه ارئول کاملا خالی نشود زیرا در این صورت گود رفته میشود.
در لیپو ساکشن این منطقه میتوان از لیزر لیپولیز نیز کمک گرفت زیرا بافت این ناحیه سفت است و با لیپولیز این عمل راحتتر و موثرتر انجام میشود.
دستورات بعد ازعمل جراحی
اگر عمل جراحی فقط در حد لیفت بوده وسایز پستان خیلی بزرگ نباشد بیمار میتواند عصر روز عمل مرخص شود در غیر این صورت بهتر است ۲۴ ساعت در بخش بستری باشد.بعد از عمل برای بیمار سوتین مخصوص بسته میشود که بهتر است ۲ ماه استفاده شود.ممکن است برای خروج ترشحات برای بیمار درن گذاشته شود که معمولا اگر ترشحات کم باشد در اولین ویزیت خارج میشود.بخیه ها قابل جذب بوده ونیازی به کشیدن ندارد.بیمار میتواند ۲-۱ روز بعد از خارج کردن درن حمام کند.
بعد از عمل با نظر جراح مربوطه میتوان از پمادهای گوناگونی برای ترمیم بهتر زخم جراحی سینه کمک گرفت.در صورت تمایل استفاده از لیزرهای کم توان د ر مراحل اولیه بعد از عمل به کم کردن اسکار عمل جراحی زیبایی سینه کمک میکند
مشخصات پروتزهای پستانی
مهمترین و شایعترین سؤالی که بسیاری از زنان قبل از عمل جراحی بزرگ کردن پستانها دارند در مورد پروتز است. سؤالاتی نظیر اینکه، جنس پروتز چیست؟ قوام آن چگونه است؟ آیا این پروتزها باعث ایجاد سرطان پستان می شوند؟ آیا این جسم خارجی در بدن باعث آسیب و از بین رفتن پستان طبیعی نمی شود؟ آیا پس از جاگذاری پروتز برای بزرگ کردن یا بالا کشیدن پستانها امکان انجام ماموگرافی یا سونوگرافی برای بررسی های بعدی پستان از بین نمی رود؟ و بسیاری از سؤالات دیگر. در ادامه مطلب شما پاسخ سوالات بالا را خواهید یافت.
جنس پروتز پستانی چیست؟
اگرچه لایه خارجی تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است ولی داخل آن می تواند از مواد مختلفی مثل آب نمک و یا ژل سیلیکون خالص پر شده باشد. اگرچه سابق براین اغلب پروتزها پر شده از آب و نمک یا ژل سیلیکون ساده بوده، ولی امروزه در اغلب پروتزهایی که مورد استفاده قرار می گیرند (بخصوص در انواع قطره اشکی) از ژل سیلیکون منسجم استفاده می شود.
انواع جدیدتری از پروتزها نیز وجود دارند که پروتزهای تری لوسنت (روغن سویا) و ئیدروژنی از آن نوعند که با توجه به اشکالات احتمالی مصرف آنها، هنوز به صورت گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند. درمجموع می توان گفت با توجه به سابقه 35 ساله استفاده از پروتزهای پستانی با جنس سیلیکون، اغلب جراحان تمایل بیشتری برای استفاده از این نوع پروتزها دارند.
شکل پروتزهای پستانی چگونه اند؟
تاکنون 3 نوع شکل کلی از پروتز وجود دارد:
1-نوع گرد
2- نوع قطره اشکی
3-نوع غیرقرینه
پروتزهای گرد اغلب از ژل سیلیکون استاندارد ساخته شده است و شکل آن بصورت یک دیسکت گرد است. قوام این پروتزها بسیار نرم و شبیه بافت طبیعی پستان است. درحقیقت چنانچه از روبرو این پروتزها را نگاه کنیم گرد و مدور هستند و ازپهلو بصورت یک صفحه ضخیم می باشند.
پروتزهای قطره اشکی از ژل سیلیکون منسجم پر شده اند. این ژل ها قوام سفت تری دارند که می توانند شکل خاصی به خود بگیرند. وقتی از روبرو به این پروتزها نگاه می کنید، نمایی بیضی شکل دارند و از پهلو نمایی شبیه نسج واقعی پستان دارند به این معنی که قسمت بالای آنها نازکتر و قسمت پائین آنها ضخیم تر است. این پروتزها عموماً نسبت به پروتزهای گرد، گران ترند و در لمس کمی سفت تر به نظر می رسند.
پروتزهای غیرقرینه شبیه پروتزهای قطره اشکی هستند با این تفاوت که علاوه بر ضخیم تر بودن قسمت پائین پروتز (کمتر از نوع قطره اشکی)، قسمت خارجی پروتز از قسمت داخلی آن ضخیم تر است. با این توضیح می توان حدس زد که برخلاف دو نوع پروتز گفته شده، استفاده از این نوع پروتزها در سمت راست و چپ متفاوت است و لازم است جراح، پروتز غیرقرینه راست یا چپ را بطور مشخص برای هر طرفی که لازم است، انتخاب نماید. از این نوع پروتز بیشتر برای بازسازی پستان بعد از جراحی برداشتن کامل پستان استفاده می شود.
دو نکته باقی می ماند. اول اینکه، برای جراحی های زیبایی پستان اغلب از یکی از دو نوع گرد یا قطره اشکی استفاده می شود که انتخاب نوع آنها بستگی به نسج پستان و فرم فیزیکی بدن شما دارد. در مواردی که میزان نسج پستان بسیار کم باشد، انتخاب بهتر، پروتزهای قطره اشکی است ولی درمجموع باید بدانید که پروتزهایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، انواع گرد هستند.
نکته دوم اینکه از هریک از این پروتزها، انواع مختلفی وجود دارند که از نظر میزانی از بیرون زدگی که در پستان ایجاد می کنند،متفاوتند. در حقیقت قطری از پروتز که باعث جلوزدن نسج پستان می شود می تواند در سه شکل کم، زیاد و خیلی زیاد متغیر باشد. این به این معنی است که مثلاً وقتی از روبرو به یک پروتز که قطر آن حدود 5/10 سانتیمتر است و درجه بیرون زدگی کم دارد نگاه کنیم، 3 سانتیمتر بیرون زدگی ایجاد می نماید. درحالیکه پروتزی با همین قطر اگر درجه بیرون زدگی خیلی زیاد داشته باشد، ممکن است بیش از 5/4 سانتیمتر بیرون زدگی را ایجاد نماید.
آیا پروتزهای پستانی باعث ایجاد سرطان می شوند؟
پاسخ این سؤال در یک کلام این است: خیر. تاکنون هیچ گزارش جامعی که نشان دهد این پروتزهای سیلیکونی باعث ایجاد سرطان می شوند، منتشر نشده است. تنها گزارشات بسیار محدودی که درخصوص مضرات پروتز منتشر شده اند، مربوط به همراهی استفاده از پروتزها و بروز یک بیماری ایمنی وابسته به سیلیکون است که آن نیز مورد تائید قرار نگرفته است. بنابراین می توان گفت که درمجموع، بکارگیری پروتز پستانی برای اعمال جراحی زیبایی پستان و یا جایگزینی پستان، عملی ایمن و کم خطر است.
آیا پس از جاگذاری پروتز امکان انجام ماموگرافی و سایر بررسی ها وجود دارد؟
در گذشته که تنها شیوه دقیق بررسی ضایعات پستانی ماموگرافی بود، جاگذاری پروتز در پستان در افراد پرخطر از نظر سرطان پستان (نظیر کسانی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پستان دارند) که باید تحت مراقبت های شدیدتر باشند، توصیه نمی شد. با پیشرفت تکنیک ها و وسایل مورد استفاده در بررسی و غربالگری سرطان پستان نظیر MRI، امروزه این نگرانی رفع شده و منعی برای استفاده از پروتز حتی برای افراد پرخطر وجود ندارد. تنها نکته مهم این است که در افرادیکه پروتز پستانی دارند، لازم است برای برنامه های معمول چک آپ برای سرطان پستان از امکانات دیگری بجز ماموگرافی مثل MRI یا سونوگرافی استفاده شود. توجه کنید که قرار دادن پروتز نه تنها مانع از معاینه صحیح نمی شود، بلکه در مواردی می تواند باعث شود که معاینه ساده تر و بهتر انجام گردد.
بهترین اندازه پروتز کدام است؟
همانگونه که اشاره شد پروتزهای پستانی از نظر شکل و نیز از نظر میزان بیرون زدگی پستانی که ایجاد می نمایند، اشکال متفاوتی دارند. توجه داشته باشید با اندازه گیری هایی که دکتر رفیعی از سینه شما خواهند کرد، بهترین سایز پروتز پستانی در تناسب با قد و شرایط فیزیکی بدنتان به شما پیشنهاد می شود. عده کمی از بانوان تقاضای پروتزهای بسیار بزرگتر از میزان پیشنهاد شده را دارند. از آنجا که هرقدر حجم پروتز بیشتر باشد، پهنای پایه پروتز نیز بیشتر می شود، امکان دارد لبه های پروتزهای بزرگتر از میزان پیشنهاد شده برای شما، از اطراف نسج پستانتان بیرون تر قرار گرفته و مشکل ظاهری برای شما ایجاد کرده و قابل لمس بوده و خوشایند نباشد. البته پروتزهای با درجه بیرون زدگی بسیار زیاد، می تواند تاحدودی این مشکل را حل کند ولی بکارگیری این پروتزها هم مشکلات خاص خود مثل احتمال چرخش و … را بهمراه دارد. درنهایت این شما هستید که انداز? تقریبی از آنچه انتظار دارید را به پزشک خود اطلاع می دهید ولی انتخاب نوع پروتز را باید تاحد ممکن به تصمیم دوجانبه خود و پزشک معالجتان واگذار نمائید.
آیا زمان مشخصی برای باقی ماندن پروتزهای پستانی وجود دارد؟
پاسخ این سؤال این است که پروتزهای پستانی ابدی نیستند. درحقیقت اگرچه این پروتزها عمر متوسطی بیش از 20 سال دارند، ولی لازم است بصورت مرتب سالیانه بخصوص پس از حدود 10 سال مورد بررسی قرار گیرند.
چنانچه پزشک معالجتان هرگونه شکی به سالم بودن پروتز داشته باشد، بعد از انجام معاینه، سونوگرافی و درصورت لزوم MRI درخواست خواهد کرد تا به تشخیص قطعی برسد. باز شدن و فرسوده شدن جدار پروتز اشکال عمده ای در سلامت شما ایجاد نمی کند ولی لازم است بزودی عمل تعویض پروتز انجام شود. البته توجه داشته باشید با توجه به واکنش طبیعی نسج بدن حول پروتز، (کپسول) محتویات ژل سیلیکونی با نسج پستان شما حداقل تماس را خواهد داشت و شما زمان کافی برای جایگزین کردن پروتز پاره و فرسوده با پروتز سالم را خواهید داشت.
آنچه مهم است اینکه پروتزهای امروزی در مقابل ضربه و آسیب بسیار مقاومند و حتی در برخی موارد، وزن های بسیار زیاد را تحمل می کنند ولی با این حال بهتر است پس از جراحی پروتز دقت کنید که حتی المقدور ضربه ای به پروتز (پستان جدید شما) وارد نشده یا این وسیله مورد فشار قرار نگیرد.
محل قرار دادن پروتز کجاست؟
محل قرار دادن پروتز در یکی از دو محل پشت پستان یا پشت عضله زیر پستان (عضله پکتورال) است.جاگذاری پروتز در هریک از این محل ها بستگی به شرایط فیزیکی بیمار و هدف از جاگذاری پروتز است. بعنوان مثال در مواردی که هدف از جاگذاری پروتز، بازسازی پستان بعد از جراحی برداشتن کامل پستان به دنبال سرطان پستان است، پروتز حتماً باید در پشت عضله جاگذاری شود.
چنانچه در این موارد پروتز روی عضله و طبیعتاً زیر پوست (چون بافت پستانی وجود ندارد) جاگذاری شود، امکان بیرون زدن پروتز و عوارض عمل بسیار بالا می رود.
در مواردی که علت انجام عمل جراحی سینه ، مقاصد زیبایی است، بسته به شرایط فیزیکی و شکل و حجم سینه امکان جاگذاری پروتز در هردو فضای زیر پستان و زیر عضله وجود دارد.
به طور کلی شایعترین محل جاگرازی پروتز در سراسر دنیا پشت عضله است و به ویژه در مواردی که فرد قبلا سینه های بزرگ داشته و در حال حاضر حجم انها به هر دلیل کم شده است بهترین انتخاب همین جاگذاری پروتز در پشت سینه است ولی چنانچه نسج کافی از پستان وجود نداشته باشد (پستانهای بسیار کوچک)، ترجیح داده می شود پروتز در زیر عضله جاگذاری شود.
شاید بتوان گفت بهترین بیمار برای جاگذاری پروتز در پشت سینه و نه در پشت عضله، بیماری است که افتادگی سینه دارد و نسج پستان کوچک اما کافی برای پوشانیدن پروتز دارد. اغلب خانمهای لاغری که سینه های کوچک یا متوسط دارند و بعد از شیردهی دچار افتادگی پستانها شده اند، در این گروه قرار می گیرند.
چنانچه در کسی که نسج پستانی بسیار کمی دارد پروتز در پشت پستان جاگذاری شود، پروتز پستانی پس از عمل لمس خواهد شد و این احساس خوشایندی برای بیمار ایجاد نمی کند. در مواردی حتی لبه پروتز بصورت پلکانی ممکن است از بالا یا از اطراف دیده و حتی لمس شود که موضوع را پیچیده تر می کند. مزیت دیگر این است در این حالت مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود.
اشکال آن این است که ممکن است درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت میکند.
تصمیم در مورد اینکه چه مکانی برای گذاشتن پروتز متناسب اسب ، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
جاگذاری پروتز در پشت پستان معمولاً ساده تر بوده و جراحی آن کوتاه تر است. درد بعد از عمل در اغلب موارد در این نوع جاگذاری، کمتر است. البته نسبت به بسیاری از اعمال جراحی درد و مشکلات پس از عمل، در هردونوع جاگذاری پروتز بسیار کم است و درمجموع می توان گفت که عمل جراحی پروتزگذاری، از آن دسته اعمال جراحی است که بعد از عمل درد و مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد نمی کند. تنها موضوعی که برخی از بانوان از آن شکایت دارند، احساس کشش نسبی در پوست محل پستانهاست که ناشی از کشیده شدن پوست بوده و مدت کوتاهی پس از عمل برطرف می شود.
بالا بردن سینه (ماستوپکسی)
مقدمه
بسیاری از زنان با به دنیا آوردن بچه و یا شیر دادن آن متوجه می شوند که سینه هایشان از نظر اندازه، شکل و احساس، کیفیت خودشان را از دست داده اند. همانطور که پوست الاستیستی (کشسانی) خود را از دست می دهد، سینه ها تمایل به از دست دادن شکل و سفتی شان پیدا کرده و شروع به شل شدن می کنند. حتی بدون حاملگی هم بر اثر مرور زمان و جاذبه ی زمین و اضافه و کم کردن وزن نیز تمام این صدمات ممکن است ایجاد شود. بالا بردن سینه یا ماستوپکسی، یک عمل جراحی است که سینه های شل شده مجددا شکل گرفته و بالا می آیند؛ بدون اینکه حجم کلی سینه تغییر کند.
بر خلاف ماستوپکسی هدف اصلی از بزرگ و کوچک کردن سینه تغییر اندازه یا حجم سینه است. اگرچه در بعضی موارد مخصوصا وقتی سینه ها فقط کمی شل و سست می شوند، فقط با عمل بزرگ کردن سینه، بالا بردن و همچنین سفتی مناسب سینه نیز، می تواند ایجاد شود. در این حالت شما باید به خاطر داشته بسپاریدکه چون پروتز سینه حجم معین دارد، ممکن است افزایش غیر قابل قبول و غیر منتظره ای در اندازه ی سینه ایجاد شود، در شرایط دیگر وقتی هم بالا بردن و هم افزایش اندازه ی سینه مورد نظر است، بهتر است به طور همزمان انجام شوند.
عاقلانه است که عمل بالا بردن سینه تا بعد از بدنیا آوردن و شیر دادن هر چند تا بچه که می خواهید به تعویق بیافتد. در حالیکه ماستوپکسی معمولا برای حاملگی های آینده مانعی ایجاد نمی کند، ولی ممکن است شیر دادن را تحت تأثیر قرار دهد مهم است بدانید که بالا بردن سینه از شل شدن مجدد سینه ها، بخصوص در جریان بعد از حاملگی و شیر دادن، جلوگیری نکرده و سینه ها ممکن است دوباره شل شده و افتاده تر شوند.
آیا من کاندیدای مناسبی هستم؟
فقط مشاوره می تواند این را مشخص کند. در هنگام مشاوره جراح از شما درباره ی تاریخچه و سوابق عمومی پزشکی شما، شامل جزئیاتی درباره ی هر نوع عمل سینه قبلی و زایمان سؤالاتی خواهد کرد. بهترین کاندیداها برای انجام عمل ماستوپکسی زنانی هستند که سلامت جسمی دارند و از نظر احساسی محکم و قوی بوده و نسبت به عمل جراحی و نتیجه ای که می خواهند از آن بگیرند، واقع بین باشند. بهترین نتیجه، معمولا در زنانی بدست می آید که سینه هایشان کمتر شل شده و افت پیدا کرده است. سینه با هر اندازه ای می تواند بالا برده شود، اما در سینه های سنگین ممکن است اثر آن طولانی مدت نباشد. در حالی که تمام زنان با هر سنی می توانند این عمل را انجام دهند، اما معمولا هرگز قبل از این که سینه ها به طور کامل رشد کنند این عمل انجام نمی شود. همانطور که قبلا گفته شد بیمارانی که قصد حامله شدن دارند معمولا باید عمل را تا بعد از تکمیل خانواده شان به تأخیر بیاندازند. اگر شما سیگاری هستید باید سیگار را قبل از عمل جراحی ترک کنید.
سیگار کشیدن رگهای خونی را تنگ کرده و بنابر این جریان خون را کاهش می دهد و جوش خوردن زخم و التیام یافتن آن را ضعیف می کند. آسپرین و داروهای ضد التهابی خاص و دیگر داروها می توانند باعث افزایش خونریزی شوند، بنا براین نباید آن ها را مصرف کنید.
چون هر بیمار و جراحی دیدگاه متفاوتی نسبت به اندازه، مکان و شکل مطلوب سینه ها دارند، مهم است که شما در مورد چیزی که مورد نظرتان است در زمان مشاوره، صادقانه به بحث و بررسی بپردازید. بعد از این شما مورد آزمایش قرار خواهید گرفت و سینه هایتان با یک نوار اندازه گیری، اندازه گرفته می شود تا میزان شل شدگی ایجاد شده در حال حاضر را بدست آورد. در بررسی که صورت می گیرد دکتر سعی در بررسی تمام متغیرهای موجود مثل سن، اندازه و شکل سینه ی شما، شرایط پوست و اینکه آیا پروتز سینه توصیه می شود یا نه، خواهد داشت. به شما نشان داده خواهد شد که آیا نوک سینه و پوست تیره ی اطراف آن تغییر مکان خواهند داد یا نه، همچنین مکان زخم ها و چگونگی شکل سینه بعد از عمل جراحی نیز تا حد امکان نشان داده می شوند. لطفا به خاطر بسپارید تا هر نوع سئوالی که دارید، بپرسید. مخصوصا در مورد انتظاراتتان و نتایجی که قراراست، به دست آورید.
عمل جراحی شامل چه مراحلی می باشد؟
قبل از عمل جراحی پزشک با استفاده از یک قلم نشانه گذار روی سینه ها علامت می گذارد تا مکان و شکل دقیق سینه ها را تعیین کند. در طی عمل جراحی پوست اضافی کشیده و شل شده برداشته می شود و نوک سینه و بقیه ی بافت های قرار گرفته به مکان جدید بالاتر برده می شود(طبق نشانه های گذاشته شده قبل از عمل جراحی).
معمولا نوک سینه روی خطی که تقریبا هم راستا با وسط بازوی شما باشد قرار می گیرد. خط بخیه یا بریدگی ها بستگی به میزان افت و شل شدگی سینه دارند. بنابر این برای زنانی که فقط میزان کمی افتادگی سینه دارند، بالا بردن می تواند از طریق تکنیکی که برش ها را محدود به ناحیه ی اطراف نوک سینه (قسمتی که پوست تیره تر دارد) می کند، انجام شود. در مواردی که افتادگی سینه ها زیادتر و شدیدتر است، لازم است که خط بخیه به صورت عمودی به سمت پایین سینه ادامه پیدا کند و گهگاهی اگر نیاز باشد در طول چین زیر سینه ادامه پیدا کند.
جراح می تواند در زمان مشاوره به شما بگوید که خط بخیه ی شما چگونه خواهد بود. لوله های تخلیه ممکن است زیر پوست سینه بسته به میزان خونریزی هنگام عمل جراحی کار گذاشته شوند، تا مایعات یا خونهای جمع شده که ممکن است بلافاصله بعد از عمل ایجاد شوند، را تخلیه کنند (ممکن است بنا به تشخیص جراح، نیازی برای گذاشتن آنها نباشد). یک بانداژ محکم روی خط بخیه گذاشته می شود.
چه نوع بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟
ماستوپکسی معمولا تحت بیهوشی عمومی صورت گرفته و حدود دو ساعت طول می کشد.
چه مدت باید در بیمارستان بمانم؟
برای عمل بالا بردن سینه به طور نرمال لازم است که یک شب در بیمارستان بمانید.
بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
قبل یا حین عمل به شما سرم وصل می شود. این کار به این خاطر است که مایعات از دست رفته هنگام عمل جراحی جایگزین شود. برای چند روز بعد از عمل جراحی احتمالا میزان درد متوسطی خواهید داشت، که باید با مسکن ها کنترل شود. بعد از عمل جراحی مهم است که گردش خون خوبی در پاهایتان داشته باشید و بنابراین به شما توصیه می شود که فعالانه مفاصل پاها، زانو ها و باسنتان را به طور کاملا منظم تکان دهید.
اگر لوله های تخلیه کننده استفاده شده باشد (فقط گهگاهی)، در چند روز آینده برداشته خواهند شد. معمولا بانداژهایی که در اتاق عمل گذاشته شده است، در چند روز تا یک هفته بعد از عمل بسته به نوع عمل جراحی انجام شده، باز خواهند شد. همچنین به شما آموزش داده می شود تا از یک سینه بند کمکی نسبتا محکم که هیچ نوع سیم و میله ای در آن به کار نرفته، استفاده کنید. بخیه های به کار رفته معمولا از نوع قابل جذب هستند.
پس از عمل انتظار چه عوارضی را باید داشته باشم ؟
بدنبال عمل جراحی مقداری ورم و کبودی روی سینه ها خواهید داشت. کبودی معمولا حدود 2 تا 3 هفته بعد از بین می روند. در حالی که بیشتر ورم ها به مرور زمان از میان می روند، مقداری از ورم ممکن است تا 3 ماه باقی بماند.
طبق نشانه هایی که قبل از عمل روی سینه گذاشته می شوند، همیشه سعی می شود تا نوک هر دو سینه دقیقاً در یک مکان متقارن قرار بگیرد، ولی نیروهای کششی جای زخم ها ممکن است کمی جا و شکلشان را بعد از عمل عوض کند و تغییر دهد.(اگرچه همیشه به خاطر داشته باشید که سینه های طبیعی نیز به هر حال تفاوتهایی دارند!) با اینکه روشهای مورد استفاده توسط دکتر آخوندی بهترین فاصله و توازن ممکن را بین دوسینه و نوک آن ها تضمین می کند و باعث افزایش امکان شیر دادن بعد از عمل جراحی بالا بردن سینه می گردد، لیکن این افزایش، تضمین شده نمی باشد و گاهی شیر دادن بعد از عمل ممکن است مختل شود.
بعد از عمل جراحی، ممکن است متوجه شوید که سینه ها کمی سفت شده اند. مخصوصا کناره های قسمتهای بریدگی ایجاد شده، این به خاطر فرایند طبیعی جوش خوردن زخم و عناصری که در بافت زخم قرار دارند است، تا جوش خوردن را آسان کنند. وقتی این اتفاق رخ می دهد در صورت نیاز ماساژی توسط جراحتان به شما آموزش داده می شود، تا بهبودی را سریع کند. این حالت کم کم و به مرور زمان رفع می شود، اما ممکن است چند ماه طول بکشد تا کامل شود. همچنین ممکن است در چند هفته ی اول متوجه شوید که سینه هایتان به طور غیر طبیعی بالا هستند. نگران نباشید چون همیشه جاذبه ی زمین آن ها را شل کرده و به مکان طبیعی و مطلوبی باز می گرداند. باید انتظار این را داشته باشید که حس پوست موجود در نوک سینه وپوست اطراف آن بعد از عمل جراحی کاهش یافته باشد. این به خاطر آسیبی است که به انتهای اعصاب حسی این ناحیه در هنگام عمل جراحی وارد شده است. و این مسئله عموماً اجتناب ناپذیر است و معمولاً در عرض چند ماه این حالت از بین می رود.
جای زخم شبیه چه چیز می باشد ؟
ایجاد جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نمی باشد، بلکه یک رویداد طبیعی بعد از عمل جراحی محسوب می گردد .در عمل بالا بردن سینه ها، جای زخم ها به میزان افت و شل شدن سینه ها و روش مورد استفاده، بستگی دارند و ممکن است طولانی بوده و ماه ها یا سال ها طول بکشد تا از بین بروند. با این حال چون در اطراف و زیر نوک سینه قرار دارد، زخم ها حتی در مواردی که لباس کمی مثل بیکینی پوشیده می شود قابل توجه نیستند. همیشه باید منتظر باشید که در ابتدا جای زخم ها قرمز، بر افروخته برجسته و حتی دارای خارش باشد اما به مرور زمان کمرنگ شده و صاف می شوند.
این تکامل طبیعی فرایند جوش خوردن زخم می باشد. مهم است که به خاطر بسپارید که این تکامل ممکن است دو سال طول بکشد. ماساژ روزانه ی زخم ها در طی این دوره ی زمانی توصیه می شود تا این فرایند را تسریع و تسهیل کند.
آیا این عمل دردناک است؟
چند روز بعد از عمل جراحی احتمالا درد متوسطی خواهید داشت که بایر به خوبی توسط مسکن ها کنترل شود. این درد معمولا بعد از 4-5 روز اول بهبود می یابد.
چه چیزی ممکن است اشتباه شود؟
هر چند عمل جراحی بالا بردن سینه ها اگر توسط یک جراح ماهر، انجام شود، خطرات کم و کوچکی به دنبال دارد، ولی با این وجود مشکلات خاصی همراه با این فرایند وجود دارد و ممکن است اتفاق افتد.
مانند هر عمل دیگری احتمال خطر عفونت هر چند نادر، ولی همیشه وجود دارد. این خطر با استفاده از روش های جراحی دقیق و تزریق آنتی بیوتیک ها برای پیش گیری هم در زمان عمل و هم بعد از آن، به حداقل می رسد. علی رغم انجام این کارها عفونت خفیفی معمولا رایج است و می تواند اطراف محل برش ایجاد شود، اما معمولا در یک دوره ی حدودا دوهفته ای بهبود پیدا می¬کند. خطراتی مثل لخته شدن خون نادر است. راه افتادن سریع بعد از عمل جراحی این احتمال را کم می کند.
همانطور که قبلا ذکر شد، بعد از عمل باید انتظار تورم را داشته باشید. وقتی ورم خفیف یا متوسط باشد، بدن سریعا آن را جذب می کند. خیلی به ندرت خونریزی زیاد ممکن است باعث ایجاد ورم قابل توجه و ایجاد خونمردگی شود. اگرچنین اتفاقی افتاد این خونها به تدریج جذب می شود و ممکن است ندرتاً نیاز باشد که این خون ها تخلیه شوند و نهایتا روی نتیجه ی نهایی اثری ندارند.
در طی 3 تا4 هفته ی اول بعد از عمل جراحی، بعضی بیماران ممکن است، قسمتی از زخمشان جوش نخورد. یکی از معمول ترین مکان هایی که ممکن است این اتفاق رخ دهد، انتهای زخم عمودی است که به زیر سینه می رسد. این اشکال موقت است و برای بهبود نیاز است که به طور منظم بعد از عمل جراحی بانداژها تعویض شوند. سرانجام یک پوسته روی آن ایجاد می شود که بعد از 3 تا 4 هفته می افتد.
بانداژهای پوششی برای یک دوره ی کوتاه چند هفته ای احتمال ایجاد این حالت را کاهش می دهد. اگرچه بعضی از ناراحتی های پوستی اطراف زخم ممکن است روی دهد. اگر لازم باشد باید بعداً عمل جراحی کوچک و سر پایی اصلاحی و مجدد انجام شود.
چه مدت طول می کشد تا به حالت عادی باز گردم؟
بیماران باید همیشه به خاطر داشته باشند که جوش خوردن و التیام یافتن زخم یک فرایند تدریجی و آرام است. علی رغم اینکه فقط یک یا دو روز بعد از این نوع عمل جراحی باید استراحت کنید، باید همیشه سعی کنید تا خود را آماده ی چند روزی استراحت بعد از عمل کنید. بسیاری از بیماران می توانند کارهای سبکشان را بعد از14 تا 15 روز انجام دهند، ولی برای بعضی دیگر بهتر است، 1 تا 2 هفته دیگر استراحت کنند.
به خاطر داشته باشید که در افراد مختلف عمل جوش خوردن زخم متفاوت است و ممکن است شما قبل از اینکه دوباره خودتان را باز یابید، به استراحت بیشتری نیاز داشته باشید در سه چهار هفته ی اول راه رفتن مفید است، چون باعث بهتر شدن گردش خون شده و ورم را کاهش می دهد، همچنین باعث کم شدن احتمال ایجاد لخته شدن خون در پاها می شود. بلند کردن چیزهای سنگین یا فعالیت شدید، در 6 هفته ی اول بعد از جراحی ممنوع است. تمام قوانین در دوره ی بهبودی یکسان هستند. اگر کاری انجام می دهید که باعث ناراحتی تان می شود آن را انجام ندهید.
خلاصه
نتیجه ی این عمل جراحی معمولا عالی است و شل شدگی در سینه هایتان کم شده و نوک سینه ها در مکان بالاتری قرار گرفته و یک شکل پرتر در قسمت بالایی سینه هایتان خواهید داشت. مهم است که توجه شود که اگرچه بلافاصله بعد از عمل جراحی سینه ی جدید شما بسیار مشخص خواهد بود، ولی شکل نهایی تقریبا بعد از 5 ماه ایجاد می شود. هر کاری انجام می شود تا جای زخم ها کمتر مشخص شود. با این وجود مهم است به خاطر بسپارید که آثار زخم های باقیمانده از ماستوپکسی می تواند گسترده و دائمی باشند. خوشبختانه جای زخم ها معمولا در جایی قرار دارند که شما می توانید آنها را بپوشانید، به طوری که دیده نشوند
اگر بفهمید که این فرایند دقیقا همان است که شما می خواهید و انتظارات شما واقع بینانه باشد، رضایت شما از بالا بردن سینه¬هایتان بیشتر است. یک ماستوپکسی خوب شما را سال ها جوان تر نشان خواهد داد، با سینه هایی که به نظر جوانتر می رسد و مهم است به خاطر داشته باشید که سینه های شما برای همیشه سفت باقی نمی ماند. با گذشت زمان و سن بالاخره جاذبه ی زمین در این مبارزه برنده خواهد شد.
کوچک کردن سینه (ماموپلاستی)
مقدمه
در سراسر تاریخ، سینه های بزرگ معمولا نشانه ی زنانگی بوده است و توانایی زن را در طبیعت جهت بالندگی و پروراندن مورد تأکید قرار داده است. هنوز هم یک زن با سینه های قابل ملاحظه ای بزرگتر از استاندارد زیبا شناختی زمان خودش، ممکن است غیر طبیعی یا بد شکل به نظر برسد.
در این مورد شکی نیست که سینه های بزرگتر ازحد معمول با ایجاد اثراتی [هم فیزیکی و هم روحی] باعث ناراحتی و نگرانی یک زن می شود. از نظر فیزیکی سینه های بزرگ، شکل و فرم شانه و گردن را از بین برده و باعث ایجاد پشت درد و گردن درد می شوند؛ همچنین باعث ایجاد انحراف در وضع نشستن ودر موارد شدیدتر باعث مشکل تنفسی می شوند. سینه های بزرگ ظاهر یک زن را تحت الشعاع خود قرار می دهد و باعث میشود که او غیر موزون به نظر برسد و نیز ورزش کردن را برای او مشکل یا غیر ممکن می کند.
از نظر روانشناختی،خیره شدن ها و نگاه ها و عقاید گستاخانه ی دیگران باعث می شود که کسانی که دارای سینه های بزرگ هستند خجالتی و کم رو شده و در نتیجه لباس های گشاد بپوشند تا ناموزونی خود را پنهان کنند. اعمال جراحی برای کوچک کردن سینه ها، سال هاست که انجام می شود و در حقیقت اولین عمل جراحی برای کوچک کردن سینه ی زنان احتمالا در سال( 1669) توسط ویلیام دارستون در انگلستان انحام شده است.اگرچه هدف اصلی این عمل جراحی کاهش حجم و وزن سینه است، ولی افزایش زیبایی به همان اندازه مهم است.
درطول سالیان متمادی روشها و تکنیک های جراحی، اصلاح شده و بهبود پیدا کرده اند؛ تا ایمنی و همچنین زیبایی بیشتری از این اعمال جراحی حاصل گردد.
آیا من یک کاندیدای مناسب هستم؟
تنها با یک مشاوره می توان به جواب این پرسش دست یافت. در مشاوره،جراح از شما درباره ی سابقه ی عمومی پزشکیتان ، مثل جزئیاتی درباره ی هر نوع عمل قبلی پستان و همچنین وضعیت زایمانی شما سؤالاتی خواهد کرد. اگر چه این عمل می تواند برای تمام زنان در تمام سنین مفید باشد، ولی معمولا قیل از اینکه سینه ها کاملا رشد کنند این عمل هرگز انجام نمی شود. بعلاوه، بیمارانی که قصد حامله شدن دارند، باید معمولا عمل را تا بعد از کامل شدن افراد خانواده شان به تأخیر بیاندازند. دلیل این کاراین است که اگر حاملگی ای بعد از این عمل جراحی رخ دهد ممکن است، باعث بزرگ شدن دوباره پستانها شود.
بنابراین قبل از هر تصمیمی برای انجام عمل جراحی برای کوچک کردن پستان، باید به طور طبیعی هر نوع خطر و ریسک و نیز تمام فواید آن سنجیده شود.اگر شما سیگاری هستید باید قبل از عمل سیگار را ترک کنید. سیگار کشیدن به طور جدی رگهای خونی را تنگ می کند و بنابراین جریان خون را در آن ناحیه کاهش داده و باعث می شود که التیام یافتن و جوش خوردن زخم ها کند شود. همچنین آسپرین و بعضی داروهای ضد التهاب و مسکن¬ها و دیگر دارو ها می توانند باعث افزایش خونریزی شوند، بنابر این نباید آنها را مصرف کنید. بهترین کار این است که در اولین ویزیت همه این اطلاعات را به پزشکتان اطلاع دهید.
اگر شما اضافه وزن قابل توجهی دارید، پیشنهاد می شود، ابتدا وزن خود را کاهش دهید. در حقیقت در بسیاری از مواقع بدست آوردن سینه های کوچکتر می تواند انگیزه ای برای کاهش وزن باشد.
بسته به سن شما، ممکن است نیاز باشد که قبل از عمل جراحی ماموگرافی انجام دهید. این کار در مشاوره اولیه نیز توصیه خواهد شد.
عمل جراحی شامل چه کارهایی است؟
قبل از عمل جراح با یک قلم نشانه گذاری ، روی سینه ها علامت می گذارد، تا محل دقیق و اندازه ی جدید سینه های عمل شده را تعیین کند. بافت سینه، چربی و پوست اضافی برداشته می شوند و نوک سینه و بافت های باقیمانده به مکان جدید در موقعیت بالاتر انتقال می یابند. تمامی این اعمال طبق نشانه هایی که قبل از عمل گذاشته شده است، انجام می شوند. نوک سینه معمولا، به طور تقریبی در طول خطی مطابق با وسط بازوی شما (مکان ایده ال و طبیعی)، روی سینه قرار می گیرد.
خطی که روی آن بخیه زده می شود، دور نوک سینه و در مکان جدید آن می باشد. این خط به طور عمودی به طرف پائین تا زیر سینه ادامه پیدا می کند. در این نقطه، طبق روش مورد استفاده، جای زخم ممکن است در این مکان پایان یابد یا گاهی ممکن است تا خط زیر سینه نیز ادامه پیدا کند.جراح در این مورد با شما در زمان مشاوره صحبت می کند.
در انتهای عمل جراحی، بسته به میزان خونریزی در زمان عمل، در صورت نیاز، لوله های تخلیه کننده موسوم به درن معمولا زیر پوست سینه کار گذاشته می¬شود تا هر نوع مایع سیال یا خونابه ای که ممکن است، بعد از عمل جراحی ایجاد شود، توسط آن ها تخلیه گردد. نهایتا یک سوتین مناسب جهت حفظ پانسمان، به کار می رود.
چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و عمل جراحی چقدر طول می کشد؟
عمل جراحی کوچک کردن سینه تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا حدود 3 ساعت طول می کشد .
چه مدت باید در بیمارستان بمانم؟
طول مدت ماندن در بیمارستان، بستگی به حال عمومی بیمار و میزان ترشحاتی دارد که از بدن شما تخلیه می شود؛ وقتی این ترشحات به حداقل رسید (معمولا روز بعد ) لوله ها برداشته می شود و بانداژها سبک می گردند؛ به شما یاد داده می شود تا یک سوتین با بند کمکی که کمی محکم است و در زیر آن سیم و میله ندارد، بپوشید.
گاهی اوقات ممکن است شب دومی را هم در بیمارستان بمانید.
بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
بعد از عمل شما لوله ی تزریقی را برای حداقل یک روز خواهید داشت تا ما بتوانیم مایعات از دست رفته در هنگام عمل جراحی را جایگزین کنیم. تزریق خون به طور معمول مورد نیاز نیست به جز در موارد بسیار استثنائی و نادر(خونریزی زیاد )بعد از عمل جراحی بسیار مهم است که گردش خون را در پاهایتان حفظ کنید وبنابر این به شما توصیه خواهدشد تا فعالانه پاها،زانوها و باسنتان را به طور منظم حرکت دهید.
بعد از اتمام اثر داروی بیهوشی،شما متوجه باندهای مورد استفاده در اطراف سینه هایتان و همچنین بسته به روش مورد استفاده برای عمل جراحی، متوجه درن (لوله های تخلیه ) خواهید شد.
معمولااین لوله ها در محل عمل قرار داده شده اند تا موادی را که از خون یا مایعات دیگر تشکیل شده اند و گاهی اوقات بعد از عمل تجمع می یابند، تخلیه شود. وقتی ترشحات به حداقل رسید این لوله ها برداشته میشوند. سپس پانسمانها شما مجدداً تعدیل و تنظیم می شوند و سپس به شما یاد داده می شود تا یک سینه بند ورزشی بدون میله و سیم به منظور کمک کردن برای نگه داشتن سینه ها بپوشید.
شما همچنین ممکن است متوجه یک ردیف بخیه یا کلیپس های فلزی بسیار کوچک روی خطوطی که بخیه زده شده است، بشوید. قبل از مرخص شدن از بیمارستان معمولا به شما وقت ملاقاتی داده می شود (حدود پنج روز بعد ) تا این پانسمانها را بردارند و بانداژها را سبک کنند. در این مقطع ممکن است بدلیل ورم و خونمردگی پستانها خیلی مطلوب نباشد و بزرگ بودن یا چین و چروکهای احتمالی به دلیل همین مسئله موقتی می باشند و در طی هفته های آینده بهتر خواهند شد.
چه نوع اثرات و عوارض جانبی را باید انتظار داشته باشیم؟
بعد از عمل جراحی سینه هایتان ورم کرده و کبود خواهد شد. کبود شدگی معمولا 2 الی3 هفته طول می کشد. در حالی که بیشتر ورم سینه تان در طی این مدت از بین خواهد رفت؛ کمی ورم کردگی نامحسوسی ممکن است تا 3 ماه باقی بماند.
بعد از عمل جراحی ممکن است متوجه شوید که سینه ها سفت شده اند، مخصوصا روی لبه های ناحیه ی بریدگی. این به خاطر فرایند جوش خوردن زخم است و درصورت نیاز ماساژهایی که توسط جراح به شما آموزش داده خواهد شد می تواند جهت بهبود سریعتر و رفع سفتی سینه ها مؤثر واقع گردد؛ هر چند ممکن است این وضعیت چند ماه به طول انجامد.
شما باید منتظر باشید که حس پوست اطراف نوک سینه و خود نوک سینه بعد از عمل جراحی کم شوند و این به خاطر شوک عمل جراحی و صدمه ای است که به اعصاب این ناحیه وارد شده است. اگر چه این حالت بعد از چند ماه بهبود پیدا می کند،ولی کرخ شدگی و بی حسی دائمی نیز ممکن است بدنبال آن روی دهد.
بطور معمول سینه ها کمی ناصاف و نا همگون خواهند شد و در این مورد استثنا برای خانم های دارای سینه های بزرگ وجود ندارد.اگرچه تمام تلاش برای متقارن شدن سینه ها انجام می شود اما همیشه این تقارن به دست نمی آید. عمل جراحی کوچک کردن سینه احتمالا یکی از شایع ترین اعمال زیبایی پستان می باشد. بنابراین بسیار مهم است که شما با جراحتان صحبت کنید، تا ببینید که شناخت کامل از چیزی که می خواهید، دارد یا خیر. تا جایی که ممکن است ، سعی کنید منظورتان را طوری بیان کنید که جراح بفهمد که بزرگی یا کوچکی که می خواهید از این عمل جراحی به دست آورید، چقدر است. این کار امکان و احتمال برداشتن بیش از حد یا کمتر از حد لازم را به حد اقل می رساند.
اگرچه روش و تکنیک مورد استفاده توسط دکتر بهترین همخوانی و انسجام ممکن بین دو سینه و نوک سینه را تا حد ممکن تضمین می کند، ولی امکان و احتمال شیر دادن از سینه ها بعد از جراحی را تضمین نمی کند.
جای زخم ها چگونه به نظر می رسند ؟
ایجاد اسکار(جای زخم)پس از اعمال جراحی یک عارضه نمی باشد و یک رویداد عادی محسوب می گردد. در عمل کوچک کردن سینه، جای زخم ها تا اندازه ای به مدت طولانی باقی می مانند و ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا التیام یابند.
شما باید انتظار داشته باشید تا جای زخم ها درآغاز قرمز، بر جسته و حتی همراه به خارش باشند اما به مرور زمان محو و صاف می شوند. این حالت طبیعی فرایند جوش خوردن زخم می باشد. اگر چه مهم است به یاد داشته باشید که این فرایند ممکن است دو سال طول بکشد تاکامل شود.
ماساژهای روزانه روی جای زخم ها در این دوره ی زمانی توصیه می شود چون این کار باعث سریع و آسان تر شدن این فرایند می شود. اگرچه باید بدانید که یک جراح مسئول در موقعیتی نیست که بتواند ظاهر نهایی زخم ها را پیش بینی کند و مهترین عامل در شکل اسکار بعد از عمل، به استعداد بدن بیمار در مورد ترمیم زخم برمی گردد اگر فرد مستعد به تولید گوشت اضافی باشد عموماً این حالت ایجاد می شود و نمی توان بطور قاطع از آن پیشگیری کرد. با این حال همانطور که ذکر شد ،جای زخم ها کمرنگ می شوند و به مرور زمان بهبود می یابند.
آیا این عمل جراحی پردرد و دردناک است ؟
چند روز بعد از انجام عمل جراحی ، احتمالا میزان متعارفی درد خواهید داشت که باید با استفاده از مسکن مناسب کنترل شود. درد معمولا بعد از (4- 5)روز بهبود می یابد.
چه چیزی ممکن است غلط یا اشتباه از آب در آید ؟
عمل جراحی کوچک کردن سینه با یک عمل جراحی مناسب توسط یک جراح پلاستیک مجرب ،خطرات کمی دارد، با این وجود اشکالات خاصی همراه با این عمل و فرایند، می تواند رخ دهد. مثل هر عملی، خطر عفونت که مهم نیز هست، همیشه وجود دارد.این خطر با یک روش جراحی دقیق و به کار گیری داروهای پیشگیرانه آنتی بیوتیک هم در زمان عمل جراحی، هم بعد ازآن به حد اقل می رسد. با این حال علی رغم این کارها، احتمال عفونت نسبتا خفیفی وجود دارد و می تواند در اطراف مکانهای بریدگی بوجود بیاید، اما معمولا در طول یک دوره دو هفته ای فرو کش می کند.
خطراتی مانند لخته شدن خون نادر و کم می باشند. ماساژ پاها در حین و بعد از عمل و نیز سریع تر راه رفتن و حرکت کردن بعد از عمل جراحی این خطر را کم میکند.
همانطور که گفته شد بعد از عمل جراحی ورم و التهاب محل عمل مورد انتظار می باشد. وقتی ورم خفیف یا متوسط وجود دارد بدن سریعا آن را مجددا جذب می کند. گهگاهی خونریزی بیش از حد می تواند باعث ایجاد ورم مهمتر و بیشتری شده و خونمردگی(جمع شدن خون زیر پوست)ایجاد شود. اگر این اتفاق افتاد درن تخلیه جراحی برای خارج کردن خونها لازم می باشد ولی در نهایت این مسئله روی نتیجه ی کار تأثیری ندارد.
نوک سینه روی پایه ی بافت اصلی قرار دارد و در اکثر بیماران به صورت طبیعی و نرمال همراه با انقباض طبیعی و مقداری حساسیت باقی می ماند. در موارد بسیار نادری بافت اصلی سینه نمی تواند خونرسانی خوبی برای نوک سینه داشته باشد و نمی تواند زیستائی نوک سینه را حفظ کند در نتیجه اطراف نوک سینه باید به مدت طولانی پوشیده بماند تا جوش خوردگی طبیعی رخ دهد.
گاهی ممکن است قسمتی و به ندرت حتی تمام پوست نوک سینه ریزش داشته باشد (به خصوص در افراد سیگاری).در این حالت نوک سینه باید توسط یک فرایند ثانویه بازسازی شود. با استفاده از روشها و تکنیک های جدید و مدرن این اشکال کاملا بعید می باشد.
در طول هفته ی اول بعد از عمل جراحی بعضی بیماران ممکن است قسمتی از زخمشان خوب جوش نخورد و یا حتی خراشیدگی پوست یا پوست رفتگی در هر نقطه از محل های برش داشته باشند. یکی از معمول ترین مکان هایی که این اتفاقات ممکن است رخ دهد جایی است که زخم عمودی به زیر سینه می رسد، این یک اشکال موقت است که در این حالت لازم است پانسمانها مرتب در آغاز عوض شوند.
بالاخره کـبره زخم در این قسمت بعد از 3 – 4 هفته متعـاقبـا خواهد افتـاد.یک بانـداژ با پـوشش نرم بـرای دوره ی کوتاه چند هفته ای احتمال وقوع چنین حالتی را کاهش می دهد.اگرچه مقداری از بین رفتگی پوست در اطراف جای زخم ممکن است روی دهد. در صورت لزوم بعداً عمل جراحی ترمیمی باید صورت گیرد.
چقدر طول می کشد تا من به حالت نرمال باز گردم ؟
عمل جراحی کوچک کردن سینه نسبتا یک عمل جراحی بزرگ و مهم می باشد و همیشه باید به خودی خود به آن اهمیت داد. سعی نکنید سریع شروع به کار کنید. احتمالا چند هفته باید بگذرد تا شما احساس کنید که همه چیز عادی شده است.اگر چه بعضی از افراد بعد از 10 الی 14 روز می توانند کارهای سبک خود را انجام دهند.ولی بعضی دیگر ترجیح می دهند 1 تا 2 هفته بیشتر استراحت کنند.
راه رفتن در 3 تا 4 هفته اول مفید است؛ چون باعث بهبود گردش خون می شود و ورم ایجاد شده و احتمالا لخته شدن خون را کاهش می دهد. بلند کردن چیزهای سنگین یا فعالیت و کارهای سخت و دشوار در 6 هفته ی اول بعد از عمل جراحی ممنوع است.
اگر کاری که انجام می دهید ایجاد ناراحتی می کند، پس آن را انجام ندهید!
خلاصه
جراحی کوچک کردن سینه احتمالا یکی از اعمال جراحی زیبایی است که بیشترین میزان رضایت از عمل را به همراه دارد. این بدان علت است که زنانی که سینه های بیش از حد بزرگ دارند و سالهاست به خاطر تأثیرات آن دچار ناراحتی هستند به راستی آزاد می شوند و کارهایی را که قبل از عمل برایشان سخت و ناراحت کننده بوده، می توانند انحام دهند. به روشهای مختلف این زنان احساس می کنند زندگی جدیدی یافته اند و بنابر این قادرند با مشکلات و مواردی که هر روز برایشان پیش می آید با علاقه و اعتماد به نفس بیشتر بر خورد می کنند.